پیری پوست یا به تعبیر عامیانه چروکیدگی سطوح خارجی پوست بویژه صورت از مظاهر اولیه گذار به دوره سالمندی فرض میشود. بیشتر از همه تکثیر کند سلول‌ها با نازک‌شدن غشای میان‌پوستی و نیز اضمحلال شبکه زیرین فیبرهای الاستین و کلاژن پوست مهمترین فاکتورهای بایولوژیکی است.
این رخداد پوستی میتواند قبل از دوره سالمندی و حتی از دهه سوم زندگی با برخی عادات و سبک زندگی نامطلوب رخ دهد:
دير خوابیدن‌ها
زیاد نشستن
ماليدن چشم
تغيير پی‌درپی وزن
خوابيدن روی شکم و ساییدگی پوست صورت بر روی بالش
كنترل نکردن استرس
نوشیدن همیشگی نوشیدنی‌ها با نی
مصرف زیاد خوراکی‌های‌ شیرین
در معرض تشعشع مستقیم و بدون حفاظ آفتاب بویژه در مناطق با دمای بالای ۴۰درجه
کم‌آبی های طولانی، ۴ لیوان آب بطور متوسط در ساعات بیداری
استعمال دخانیات و مواد افیونی بطور کل
رژیم‌های لاغری فشرده و تحمیلی
استرس‌های محیطی و اضطراب فراگیر در تمام ساعات بیداری
خواب کم و در زمان نامناسب؛ بهترین بازه زمانی از ساعت ۲۲ الی ۶
لوازم آرایشی تقلبی و غیراستاندارد و ماندن طولانی آن بر سطح پوست
عدم استفاده از لوازم آرایشی حاوی اکسید زینک، تیتانیوم و مکسوریل.

 

منبع : Geriatric Medicine at a glance, 2015.