هنگامی که مفهوم روش های انتقال چربی را برای بیماران توصیف می کنیم، در ذهن آنها این سوال جریان دارد. «می‌توانید چربی را از ناحیه‌ای که من نمی‌خواهم آن را بردارید و سپس آن را در جایی قرار دهید که ظاهر بهتری به من بدهد؟» انتقال چربی می تواند بهترین ها را برای بیماران مناسب ارائه دهد. اگرچه این تکنیک اخیراً توجه زیادی را به خود جلب کرده است، من سال‌هاست که از انتقال چربی در عمل جراحی پلاستیک خود در کلینیک زیبایی جردن – تهران به روش‌های مختلف استفاده می‌کنم.
تزریق چربی چیست؟
تزریق چربی که به آن انتقال چربی اتولوگ، پیوند چربی یا افزایش طبیعی نیز گفته می‌شود، یک روش جراحی است که در آن چربی از محل‌های اهداکننده در بدن بیمار با استفاده از لیپوساکشن برداشته می‌شود . این چربی خالص شده و به مناطقی که بیمار مایل به افزایش آن است تزریق می شود. انتقال چربی یک روش بسیار سفارشی است که می تواند نتایج طبیعی و طولانی مدت را ارائه دهد.
انتقال چربی – که به آن پیوند چربی یا لیپوفیلینگ نیز گفته می شود – تکنیکی است که برای حجم دادن به صورت، سینه ها، باسن و دست ها استفاده می شود. این یک روش بی خطر است که نتایجی را ایجاد می کند که هم طبیعی به نظر می رسد و هم طبیعی احساس می شود.
تاریخچه مختصری از پیوند چربی
اولین استفاده مستند از پیوند چربی به سال 1893 برمی گردد، اما تا نیمه دوم قرن بیستم بود که جراحان پلاستیک شروع به توسعه تکنیک های پیشرفته تری برای این عمل کردند. رایج ترین استفاده برای پیوند چربی در ابتدا برای روش های بازسازی بود. با این حال، در اوایل دهه 2000 بود که بسیاری از جراحان شروع به استفاده از تزریق چربی به دلایل صرفاً زیبایی کردند، از جمله انتقال چربی با حجم زیاد.
در طی 2 دهه گذشته، فرآیند 3 مرحله ای مورد استفاده در فرآیندهای انتقال چربی برای افزایش نتایج طولانی مدت اصلاح شده است.
تزریق چربی
در این روش از چربی طبیعی بدن به جای فیلر یا پرکننده استفاده می شود. از تزریق چربی در موارد زیر استفاده می شود:
- تزریق چربی برای درمان عدم تقارن صورت مادرزادی یا در اثر جراحت و یا جراحی
- از دست دادن چربی صورت به دلیل رژیم های لاغری
- از دست دادن چربی صورت به دلیل افزایش سن
- تزریق چربی برای پر کردن گونه و یا گودی زیر چشم
- پر کردن خط خنده و خطوط اطراف دهان
- افزایش حجم سینه و باسن
- تزریق چربی در پشت دست
تزریق چربی
از دست دادن حجم صورت یکی از قابل توجه ترین اثرات پیری است. پرکننده ها یا فیلرها یک راه برای اصلاح این مشکل هستند.
سلول های چربی مورد نیاز در روش تزریق چربی یا لیپوترانسفر (LipoTransfer) از شکم (اطراف ناف) یا باسن یا ران خود فرد گرفته می شود. پس از جداسازی و تغلیظ با پی آر پی (PRP) که از خود فرد به دست آمده ترکیب شده و به مناطق مورد نیاز تزریق می شود.
باید توجه داشت که در روش تزریق چربی، از پی آر پی (PRP) به عنوان تثبیت کننده سلول ها استفاده می شود، بدین معنی که در عدم حضور پی آر پی بیشتر سلول های چربی قبل از تشکیل مویرگ های خونی دچار مرگ سلولی شده و از بین می روند.
اما پی آر پی به دلیل داشتن فاکتورهای رشد باعث تسریع در روند مویرگ سازی شده و ماندگاری بیشتر سلول ها را تضمین می کند. همچنین پی آر پی به دلیل داشتن پلاکت فعال، سلول های چربی را در شبکه تور مانند گرفتار کرده و باعث پایداری بیشتر آن ها می شود.
با این حال مقداری از سلول های چربی از بین رفته و از حجم اولیه کاسته خواهد شد (حدود 50 درصد). سلول های چربی باقیمانده زنده بوده و جزو بافت بدن می شوند.
مزیت تزریق چربی نسبت به تزریق ژل یا فیلر (هیالورونیک اسید) در این است که ماده پرکننده تماما از بدن خود فرد به دست می آید بنابراین بدن هیچگونه واکنش منفی نسبت به آن نشان نخواهد داد.
مزیت دیگر این روش زنده بودن سلول های چربی است که نیاز به تزریق مجدد را کمتر می کند، درحالیکه در روش تزریق ژل یا فیلر بعد از هر 6-18 ماه باید تزریق را تجدید نمود. چربی مورد استفاده در لیپوترانسفر، نرم و قابل انعطاف است در نتیجه شکل دادن به آن توسط پزشک (در صورت نیاز) آسان می شود.
تزریق چربی نانوفت چیست؟
و آیا این می تواند برای جوانی موثر شما باشد؟
تزریق چربی
روش‌های انتقال چربی در سال‌های اخیر محبوبیت بیشتری پیدا کرده‌اند، به طوری که بیماران بیشتر و بیشتری ترجیح می‌دهند از چربی خود برای صاف کردن خطوط روی صورت، تقویت باسن یا اصلاح نتایج بزرگ کردن سینه استفاده کنند.
اما آیا می دانستید که پیوند چربی از اواخر صده 1800 وجود داشته است ؟ در حالی که روزهای اولیه انتقال چربی بر روی روش‌های ترمیمی متمرکز بود و با خطرات زیادی همراه بود، جراحان سال‌ها برای بهبود تکنیک‌ها، ایمنی عمل و ماندگاری نتایج فرصت داشتند.
پیوند چربی نانو (نانوفت)، یا پیوند میکروفت ، یک روش انتقال چربی است که از یک کانول تزریقی بسیار نازک برای صاف کردن چین و چروک، بازگرداندن خطوط جوان و بهبود کیفیت پوست صورت استفاده می‌کند.
ابتدا، حجم کمی از چربی از بدن شما برداشت می شود – معمولاً مناطقی که به طور طبیعی کمی «برآمدگی» اضافی دارند، مانند باسن، ران ها یا پایین شکم. سپس چربی جمع آوری شده در یک سانتریفیوژ پردازش می شود تا چربی از مایعات دیگر جدا شود. نتیجه یک غلظت مایع صاف از ذرات ریز چربی است.
سپس این غلظت با استفاده از یک سوزن بسیار ظریف و توخالی (کانولا) به مناطق مورد نظر شما تزریق می شود. از آنجایی که سوزن بسیار کوچک است و غلظت چربی آن بسیار صاف است، می توان نواحی کوچک را مستقیماً هدف قرار داد تا تغییرات دقیق و نتایج طبیعی به نظر برسد.
فرآیند پیوند چربی
فرآیند انتقال چربی از یک ناحیه بدن به ناحیه دیگر شامل 3 مرحله متمایز است:
- استخراج چربی از ناحیه اهدا کننده با لیپوساکشن
- تخلیه، سانتریفیوژ و پردازش چربی
- تزریق مجدد چربی تصفیه شده به ناحیه ای که نیاز به بهبود دارد
در مرحله اول، چربی از ناحیه اهدا کننده با استفاده از تکنیک های لیپوساکشن استخراج می شود. این به بهترین وجه با روش های دستی با استفاده از کانول های نازک لیپوساکشن با سوراخ های کوچک انجام می شود. لیپوساکشن لیزر یا اولتراسونیک نباید برای استخراج استفاده شود زیرا ممکن است سلول های چربی را از بین ببرد.
سپس چربی با تخلیه و سانتریفیوژ پردازش می‌شود تا مواد زائد، مایع اضافی و سلول‌های مرده از سلول‌های چربی زنده جدا شوند. یک روش جایگزین شستن چربی با محلول نمکی استریل است. چربی هایی که دور ریخته می شوند سلول های چربی هستند که احتمالاً در پیوند زنده نمی مانند و حتی می توانند برای سلول های خوب مشکل ایجاد کنند.
در مرحله آخر، چربی به صورت قطرات کوچک در سراسر بافت زیر جلدی ناحیه گیرنده مجدداً تزریق می شود. این برای اطمینان از خون رسانی خوب به هر قطره چربی است تا پیوند چربی بتواند زنده بماند.
مقدار چربی تزریق شده بر حسب سی سی اندازه گیری می شود و در نهایت با توجه به مشخصات بیمار و ناحیه ای از بدن که چربی فرآوری شده در آن تزریق می شود متفاوت است.
تزریق چربی با بیهوشی یا بی حسی موضعی
پیوند چربی با انواع بی حس کننده ها انجام می شود. انتخاب بیهوشی معمولاً به حجم چربی که از ناحیه اهدا کننده از طریق لیپوساکشن استخراج می شود بستگی دارد. استخراج حجم کمی از چربی را می توان به راحتی با استفاده از یک بی حس کننده موضعی تحمل کرد. با این حال، حجم‌های بزرگتر (بیش از 500 سی‌سی) تقریباً همیشه نیاز دارد که بیمار با بیهوشی IV یا بیهوشی عمومی آرام‌بخش شود.
نواحی رایج تزریق چربی
تطبیق پذیری انتقال چربی یکی از مزایای این تکنیک است. معمولاً برای حجم دادن به صورت، باسن، سینه ها و دست ها استفاده می شود.
صورت : انتقال چربی اتولوگ (به معنای استفاده از چربی از بدن خود بیمار) اغلب به عنوان یک جایگزین یا مکمل موثر برای فیلرهای صورت دیده می شود. چربی را می توان برای بزرگ کردن لب یا برای به حداقل رساندن ظاهر چین و چروک و خطوط ریز استفاده کرد. علاوه بر این، انتقال چربی زیر چشم گزینه ای برای بیمارانی است که سوراخ های پارگی توخالی دارند. انتقال چربی به صورت اغلب با روش های جراحی پلاستیک صورت ترکیب می شود.
باسن : پیوند چربی تکنیکی است که برای روش‌های لیفت باسن برزیلی استفاده می‌شود – همانطور که در این عکس‌های قبل و بعد می‌بینید، در واقع به جای بلند کردن باسن، باسن را تقویت می‌کند. اگرچه برخی از بیماران ممکن است از ایمپلنت های مصنوعی برای بزرگ کردن باسن استفاده کنند، لیفت باسن برزیلی این روزها بسیار رایج تر است.
سینه ها: همانطور که قبلاً اشاره کردم، برخی از اولین کاربردهای پیوند چربی برای روش های بازسازی سینه بود. با این حال، در حدود یک دهه گذشته، جراحان برای زنانی که می‌خواهند اندازه سینه‌های خود را افزایش دهند پیشنهاد کرده‌اند. این روش معمولاً می تواند اندازه سینه را حداکثر تا 1 یا 2 اندازه فنجان سینه بند افزایش دهد. پروتز سینه هیبریدی انتقال چربی را با ایمپلنت سینه ترکیب می کند تا با ظاهر طبیعی و احساس چربی، افزایش سایز بیشتری ایجاد کند. گالری عکس‌های قبل و بعد من را مرور کنید تا متوجه تغییرات احتمالی با افزایش حجم سینه با انتقال چربی شوید.
دست‌ها : یکی از مواردی که مردم اغلب در مورد علائم پیری نادیده می‌گیرند، دست‌هایشان است. دست های پیر مانند صورت حجم خود را از دست می دهند و چین و چروک ایجاد می شود. تزریق چربی به دست ها باعث می شود پوستی صاف تر و جوان تر به نظر برسد.
خلاصه ای از کاربردهای رایج پیوند چربی و حجم چربی تزریق شده مرتبط به شرح زیر است:
تزریق چربی صورت (10cc – 100cc مجموع)
- با افزودن حجم به نواحی توخالی یا چروکیده مانند ناحیه زیر چشم و چین های نازولبیال ظاهر جوان را بازیابی می کند.
- به ترمیم جای زخم کمک می کند
- به گونه‌ها حجم می‌دهد تا استخوان‌های گونه‌ای بلندتر به نظر برسد
- بافت و ظاهر پوست را بهبود می بخشد
تزریق چربی سینه (25cc-400cc، هر سینه)
- اندازه سینه را یک یا دو کاپ افزایش می دهد
- عدم تقارن سینه را اصلاح می کند
- آسیب بافتی ناشی از تشعشع را ترمیم می کند و می تواند انقباضات کپسولی ایمپلنت سینه را درمان کند
- به اصلاح بدشکلی های اسکار ناشی از لامپکتومی یا بازسازی سینه کمک می کند
باسن (100cc-300cc، هر طرف)
- برای دستیابی به نمایه زنانه تر و نسبت دور کمر به باسن، حجم می دهد
باسن (200cc-1300cc+، هر گونه)
- باسن را پرتر نشان می دهد
- افزایش اندازه باسن (با نام مستعار لیفت باسن برزیلی)
دست و پا (5-10 سی سی، در هر اندام)
- چین و چروک را کاهش می دهد و ظاهر را جوان می کند
- پد برای پاهای استخوانی فراهم می کند
عوارض جانبی تزریق چربی
شایع ترین عارضه در تزریق چربی ورم و کبودی محل مورد تزریق است که بعد از یک تا دو هفته رفع می شود. ناهماهنگی در بخش های قرینه به دلیل عدم تزریق یکسان ممکن است ایجاد شود. که برای ترمیم نیاز به تزریق مجدد خواهد بود.
در صورت تزریق حجم زیادی از چربی در یک منطقه احتمال توده ای شدن چربی و ایجاد برآمدگی خواهد بود. در صورت رعایت نکردن توصیه های پزشک و فشار بر روی نواحی مورد تزریق، چربی تزریقی به صورت ناهماهنگ توزیع شده و باعث ایجاد برآمدگی های ناهموار خواهد شد.
باید توجه داشت که حتی فشار انگشت نیز باعث ایجاد این ناهمواری ها می شود، بنابراین بسیار ضروری است تا یک هفته بعد از تزریق از هرگونه فشار اجتناب شود.
در صورت آسیب دیدن رگ های اصلی هنگام تزریق احتمال آمبولی وجود دارد که ممکن است منجر به سکته قلبی یا مغزی شود
آیا شما کاندیدای خوبی برای انتقال چربی هستید؟
توجه اولیه هنگام ارزیابی اینکه آیا فردی بیمار انتقال چربی خوب است یا خیر این است که او به اندازه کافی چربی اضافی دارد. به عنوان مثال، افرادی که اغلب ورزش می کنند، ممکن است درصد چربی بدنشان بسیار کم باشد تا از روش پیوند چربی بهره مند شوند. افرادی که سیگار می کشند نیز کاندیدای مناسبی برای این روش نیستند.
بیمارانی که قصد بزرگ کردن سینه با انتقال چربی را دارند و می خواهند اندازه سینه های خود را بیش از یک فنجان افزایش دهند، احتمالاً باید چربی را با ایمپلنت سینه ترکیب کنند.
ملاحظات پزشکی تزریق چربی
تزریق چربی ممنوعیت سنی و جنسی ندارد، اما معمولا برای افراد بالاتر از 18 سال انجام می شود.
قبل از تزریق چربی پزشک را از سوابق درمانی-زیبایی خود مطلع نمائید، نظیر:
- تزریق ژل فیلر
- کار گذاری انواع پروتز
- انواع جراحی های انجام شده در محل مورد نظر
- مصرف داروهای تاثیر گذار بر تجمع پلاکت ها نظیر آسپرین
- سابقه بیماری عصبی در چهره مانند فلج بل یا Bells Pulsy
- سابقه تبخال
- آلرژی نسبت به پنی سیلین ها و سفالوسپورین ها
- مصرف انواع داروهای گیاهی
- سابقه دیابت
- سابقه مصرف کورتن
- انواع داروهای مصرفی
مراقبت های پس از تزریق چربی
7 تا 10 روز پس از تزریق از وارد کردن فشار زیاد به محل تزریق خودداری شود. چون باعث جابجایی چربی و دفرمه شدن پوست می شود.
برای کاهش تورم و کبودی در محل تزریق می توان از کیسه آب یخ استفاده نمود.
برای تسریع در کاهش ورم بهتر است تا چند روز بعد از تزریق، هنگام خواب زیر سر بلند باشد.
تا یک هفته بعد از تزریق از خوابیدن روی صورت اجتناب شود، بهتر است با استفاده از دو بالش در اطراف سر از چرخش سر جلوگیری شود.
برای تسریع روند بهبودی بهتر از انجام کارهایی که باعث خم شدن سر به سمت پایین یا ایجاد فشار می شوند اجتناب کرد.
محل برداشت چربی 1 تا 2 عدد بخیه زده می شود که احتیاج به مراقبت خاصی ندارد، فقط تا 24 ساعت بعد از تزریق از استحمام خودداری شود. و بعد از یک هفته برای کشیدن بخیه ها به پزشک مراجعه شود.
از انجام ورزش های شدید تا چند هفته باید خودداری شود اما بعد از چند روز می توان به ورزش های سبک پرداخت.
برای پیشگیری از ایجاد عفونت قبل از عمل تا یک هفته بعد باید از آنتی بیوتیک استفاده شود.
عکس تزریق چربی
ثبت ديدگاه